Hoe zit dat met apneu?
Apneu of ademstilstand is de medische term voor een onderbreking van de ademhaling van langer dan 10 seconden. Tijdens een apneu is er geen beweging van de spieren betrokken bij de ademhaling en de longinhoud blijft in eerste instantie onveranderd. Een apneu kan vrijwillig worden verkregen (de adem inhouden), opgewekt worden door alcohol- of drugsgebruik, door fysieke factoren van buitenaf (bijvoorbeeld wurging) of lichamelijke verwonding, of het gevolg zijn van een neurologische aandoening. De bekendste vorm van apneu is de slaapapneu.
> Wat is slaapapneu?
Slaapapneu (afkorting van slaapapneusyndroom) is een slaapstoornis waarbij tijdens de slaap perioden van ademstilstand of ernstig verzwakte ademhaling voorkomen. Iedereen heeft weleens een ademstop in zijn slaap. Slaapapneu houdt in dat de ademhaling herhaaldelijk tijdens de slaap wordt belemmerd door complete obstructie (apneu) of gedeeltelijke obstructie (hypopneu) van de keel of bovenste luchtweg. Apneus of hypopneus ontstaan doordat het zachte deel van het gehemelte, de wand van de keelholte of de tong de luchtweg blokkeert. Door de afsluiting vindt er geen transport van lucht naar de longen plaats. Men spreekt van een slaapapneusyndroom (SAS) bij meer dan vijf onderbrekingen per uur en overmatige slaperigheid overdag.
Een gedeeltelijke afsluiting van de keelholte veroorzaakt een turbulentie van de luchtstroom, die het verhemelte en de wanden van de keel aan het trillen brengt. Dit leidt tot snurken. Als bij het snurken sprake is van een vermindering van de verplaatsing van lucht naar de longen, spreekt men van hypopneu. Zowel apneu's als hypopneu's kunnen aanleiding zijn van zuurstofgebrek in het bloed.
Het obstructief slaapapneusyndroom (OSAS) wordt veroorzaakt door een complete afsluiting (obstructie) van de ademweg.
> Wat zijn de gevolgen?
Als gevolg van de ademstops raakt de gaswisseling verstoord waarbij onvoldoende zuurstof wordt opgenomen (hypoxemie) en geen koolzuurgas uitgeademd (hypercapnie). De hersenen geven, via het ademhalingscentrum, het lichaam een signaal om wakker te worden. Na ontwaken, vaak met een schok, wordt de ademhaling hervat, maar de patiënt is wakker en/of zijn slaap is verstoord
